«Դմիտրի Մենդելեև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 4.
 
==Քաղվածքներ==
*[[Ուսուցիչ|Ուսուցչի]] ամբողջ հարստությունը[[հարստություն]]ը աշակերտների մեջ է, նրա ցանած սերմերի աճի մեջ<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=100}}</ref>։
*Առանց բացառիկ աշխատասիրության չկան ո՛չ [[տաղանդ]]ներ, ո՛չ հանճարներ<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=184}}</ref>։
*[[Մարդ]] այնքանով է ավելի կատարյալ, որքանով ավելի է նա օգտակար հասարակական, պետական լայն շրջանակի շահերի համար։
*Ամեն ինչ ենթարկվում է միայն [[աշխատանք]]ին, մարդու աշխատանքին․ այսպիսին է պատմության լոզունգը։
*Զրույցն ու խոսքերը[[խոսք]]երը հարկավոր են, բայց դրանք միայն սկիզբն են․ կյանքի ամբողջ էությունը գործերն են, խոսքից [[գործ]]ի անցնելու ունակությունը, դրանց համաձայնվածությունը։
*Դպրոցը[[Դպրոց]]ը վիթխարի [[ուժ]] է, որը վճռում է ժողովուրդների ու [[պետություն]]ների կենցաղն ու [[ճակատագիր]]ը, նայած այն հիմնական առարկաներին, որոնք դրված են դպրոցական կրթության համակարգում։
*Ուսուցիչները, ինչպես տեղական լրատուներ, պետք է իրենց մասնագիտության գծով կանգնած լինեն արդի [[գիտելիք]]ների լիակատար բարձրության վրա։
*Սնահավատությունը իմացության վրա չհիմնված համոզվածություն է։ Գիտությունը պայքարում է սնահավատությունների դեմ, ինչպես լույսը խավարի դեմ։
*[[Գիտություն|Գիտության]] դերն է ծառայել․ նրանք բարօրության հասնելու միջոցներն են։
*Երկրագունդը սահմանափակ է, իսկ գիտելքիներին[[գիտելիք]]ներին սահման չի երևում։ Ուստի արդյունաբերությունն էլ, միանալով գիտելքիներին ու գիտություններին, խոստանում է զարգանալ անսահմանորեն։
*Հիպոթեզները հեշտացնում ու ճշտում են գիտական աշխատանքը՝ ճշմարտությունը[[ճշմարտություն]]ը գտնելը, ինչպես երկրագործի գութանն է հեշտացնում օգտակար բույսերի մշակումը։
*Ավելի լավ է պաշտպանել այնպիսի հիպոթեզը, որի սխալ լինելը [[ժամանակ]]ին կպարզվի, քան ոչ մի հիպոթեզ։
*Հայտնի փաստերի լաբիրինթոսում առանց պլանի հեշտությամբ կկորչես։