*Ծուլությունը[[Ծուլություն]]ը հավասարապես նվաստացնում է թե՛ առանձին անհատների և թե ամբողջ ազգերի։ Ծուլությունը ոչ մի [[ժամանակ]] ոչ մի [[լավ]] բան չի կատարել աշխարհում[[աշխարհ]]ում և երբեք չպիտի կատարի։ Ծուլությունը երբեք չի բարձրացել երկնամերձ լեռները, երբեք չի էլ հաղթահարել որևէ խոչընդոտ։ Դատարկության ու ծուլության հետևանքը միշտ եղել է ու կլինի դատարկությունն ու ձախողությունը։ Ծուլությունը մի բեռ է խիստ ծանր, արգելք է և անչափ վնասակար։ Դրան անձնատուր եղած մարդիկ միշտ անօգուտ են, միշտ տրտնջացող, միշտ վշտահար, հուսահատ ու միշտ թշվառ։ Ծուլությունը, որքան աշխատանքի, այնքան էլ երջանկության թշնամին է<ref>{{cite book |title=Մտերիմ Խոսքեր|editor=Փառանձեմ Վարդունի|publisher=«Հայաստան» Հրատարակչություն|year=1974|page=62}}</ref>։
