Վարանդ Քիւրքչեան (բուն անունով՝ Սուքիաս Յակոբի Գուրջեան, մարտի 10, 1954), իրանահայ բանաստեղծ։

Վարանդը

Քաղվածքներ

խմբագրել
  • Սէրդ նման է... վառ ծխախոտի,
    Թէ ծխեմ՝ պիտի ներսս յօշոտի,
    Թէ նետեմ, պիտի դառնամ «դաւաճան»
    Ոտնատակ անեմ՝ դառնամ սիրասպա՜ն...
  • Սէրդ նման է... Ա[1]
  • …Թէ դիմակով ես՝
    Հայելուն թքի՛ր.
    Թէ հայելի կայ՝
    Կարիք չկայ… դիմակի[2]։
  • Ժամանակի գլանը մեզ վերածեց շւաքի,
    Դարձանք մեր իսկ երազի ստւերները ուրւացող.
    Մղձաւանջի վերածւեց ծաղկանոցը մեր կեանքի,
    Ուր նւագ էր, պոէզիա, ծաղկից կաթող ամէն ցօղ...
  • Հրաժեշտի շշուկներ (երաժշտագէտ Անդրէ Արզումանեանի յիշատակին)[3]
  • Աշխարհի՜ թնջուկ-կապերը բացում,
    Գտնում ենք լուծում.
    Մեր դատը թողած՝
    Իրար ենք կրծում,
    Ասում ենք՝ հա՜յ ենք...
  • Ապստամբութիւն, «Այս աչքերը», փետրվար 2007[1]
  • Սակայն, լավ լսիր,
    Իմ մեծ բարեկամ,
    Որքան էլ լինի սրտիդ խօսքը ջերմ,
    Գովեստդ արժան,
    Դրւատանքդ թանկ՝
    Միշտ ցաւի լեզուն աւել է ուժգին,
    Մտրակը լլկող
    Եւ մխանքը ժանտ.
    Ուստի՝ հարցնում եմ
    Ոգով տիրական,
    Հարցնում եմ ողբով, աղերսով անկամ,
    Հարցնոմ եմ հոգով մի վերջին անգամ.
    -Ձեր ամենատես աչքերի առաջ,
    Արձակելով ճիչ, վայնասուն, շառաչ,
    Քանի՞ անգամ են կտրել այդ լեզուն՝
    Հանճարեղ լեզուն
    Իմ արմենական...
  • Դիմում, Այս աչքերը, նոյեմբեր 2007[1]
  • Լիներ մի շիշ վառ գինի
    Թավգիտառի քանի լար
    Սփռեիր լույս սեղանիս
    Սև վարսերդ ծալ առ ծալ
    Ու սեղանին լինեին քերթվածքները Գարսիայի
    Մոմի աչքից ծորային արտասուքներն անցյալի

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 Եաւալիա՝ Վարանդի ձայնային գրքերը։ Վերստացված է՝ 2011-05-03։
  2. Հայկական բանաստեղծության նախագիծ՝ Վարանդ։ Վերստացված է՝ 2011-05-03։
  3. Րաֆֆի Օրացոյց. Թեհրան, Իրան: «Րաֆֆի» օրացոյցների հրատարակչական կազմ. 2011. 


 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Վարանդ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: