Ֆոլիկ Հակոբյան
հայ արձակագիր, բանաստեղծ
Ֆոլիկ Հակոբյան (դեկտեմբերի 25, 1935, Քարագլուխ, Վայոց ձորի մարզ, Հայաստան, ԽՍՀՄ), հայ արձակագիր, բանաստեղծ։
Քաղվածքներ
խմբագրել- Ծերացել եմ, բարեկամնե՛ր,
- Արդեն ծերին եմ հասել,
- Ախր ես ո՞նց թողնեմ, գնամ,
- Վերջին խոսքս չեմ ասել[1]։
Ֆոլիկ Հակոբյանի մասին
խմբագրել- Հարազատ բնության ու մանուկների նկատմամբ ունեցած սերը նրան կախարդել, կապել է հայրենի գյուղին, նրա դպրոցին։ Ունկնդրենք նրա բանաստեղծական ձայնը, որը, կարծում ենք, ավելի պերճախոս կբնորոշի իրեն՝ բնապաշտ-ուսուցչին։
- Բաբկեն Շահումյան[1]
- Քարագլխի քարը տաշեց, գիրք դարձրեց Ֆոլիկը,
- Դղյակն ի՞նչ է, փայփայում է պապենական հոլիկը։
- Եվ ղողանջեց քարերն ի վար՝ աղբյուրների պես զանգակ,
- Հյուսեց երգեր՝ պարզ ու վարար, քարափների շուքի տակ։
- Մե՛կ սիրո մեջ, մե՛կ դարդի մեջ, ո՞ւր է գնում Ֆոլիկը,
- Արևոտ ու կայծակնոտ է, լավ ընկեր է Ֆոլիկը։
- Արթուր Բունիաթյան, «Վայոց Ձոր» թերթի խմբագիր, 1995
- …Մենք անցյալը հիշում ենք՝ նրա հիմքի վրա ապագայի համար պայքարելու նպատակով։ Իսկ անցյալն առաջին հերթին մարդիկ են։ Այս առումով խիստ շնորհակալ գործ է կատարել իմ երբեմնի ուսանողական տարիների դասընկեր Ֆոլիկ Հակոբյանը՝ ստեղծելով «Լուսապսակ» գիրք-ակնարկաշարը Վայոց ձոր աշխարհի երևելի ուսուցիչների մասին։ Շնորհակալություն Ֆոլիկ Հակոբյանին, որ իրական փաստերի հիման վրա, գեղարվեստորեն մեծարում է կրթության բնագավառի մեծերին։
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, Վ. Բրյուսովի անվան պետ. համալսարանի հայագիտության ամբիոնի վարիչ, պրոֆեսոր, 2007
- Ֆ. Հակոբյանի «Ծննդավայր Քարագլուխ» գիրքը, որը նրա երկար տարիների մեղվաջան պրպտումների արդյունքն է, դուրս է գալիս մեկ գյուղի՝ որդիական սիրով ու ջանքով գրված պատմության շրջանակներից և սահուն կերպով ձուլվում մեր ժողովրդի պատմության կարևորագույն դրվագների ընդհանուր համայնապատկերին։ Ընթերցողին մատուցվում են պատմական տարբեր աղբյուրներից փաստարկված բախտորոշ իրադարձություններ։ Տարեգրությունը համեմվում է գեղարվեստական մատչելի անդրադարձներով, բանահավաքական չափածո նմուշներով։ Գիրքն աներկբայորեն ունի հայրենասիրական, դաստիարակչական մեծ ներուժ։
- Ջանի Ասլանյան, Վաստակավոր լրագրող, արձակագիր, 2013
Ծանոթագրություններ
խմբագրել