Եղիշե (մոտ 400 — մոտ 480), հայ ոսկեդարյան գրող և պատմիչ։

Եղիշեն

Քաղվածքներ

խմբագրել
  • Յունարէնը մեղմ է, հռովմէական լեզուն՝ հզօր, հոներենը՝ ահաբեկող, ասորերէնը՝ աղերսական, պարսկերէնը՝ պերճ, ալաներէնը՝ գեղեցկազարդ, կոթերէնը՝ հեգնական, եգիպտերէնը՝ տափակախօս ու խաւարաձայն, հնդկերէնը՝ ճռուողական, հայերէնը՝ քաղցր, որ միաժամանակ կարող է միւս բոլոր լեզուներու յատկութիւնները ամփոփեր իր մէջ[1]։
  • Առյուծը վանդակի մեջ էլ առյուծի սիրտ ունի[2]։
  • «Մահ ոչ իմացյալ մահ է, մահ իմացյալ՝ անմահություն։»[3]
Վարդան Զորավարի մասին
  • Լաւ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք[4]։
  • Միաբանությունը բարի գործերի մայրն է, իսկ անմիաբանությունը՝ չար գործերի ծնունդը[5]։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Լեւոն Լաճիկեան եւ Սուրեն Շէրիք, ed (2007). Ներբող Մայրենիին. Հեղինակային հրատարակութիւն. էջ 48. ISBN 978-99930-4-9203-3. 
  2. Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 7. ISBN 99930-2-276-4. 
  3. Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 33. 
  4. «Հայերէն բացատրական բառարան», Ստեփան Մալխասյանց։ ՀՍՍՀ Պետ․ Հրատ․, Երևան, 1945, Հատոր 4, Ցուցակ 3, Էջ 637․
  5. Թևավոր խոսքեր, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989


 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Եղիշե հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: