Կարեկցանք
Կարեկցանք, զգայուն վերաբերմունք ուրիշի վշտի՝ դժբախտության նկատմամբ, կարեկից՝ ցավակից լինելը[1]։
Քաղվածքներ խմբագրել
- Կարեկցանք է միախառնված բոլոր առաքինություններին, որոնցով մարդը միայն կարող է օժտված լինել։
- Մարդիկ, որոնք կարեկցանք չգիտեն, նողկալի են։
- Կարեկցանքը սեր է, որը մորմոքվում է սիրելիների ցավով։
Աղբյուրներ խմբագրել
- Աֆորիզմներ, Երևան, 1989։