Յո՞ երթաս
վեպ
«Յո՞ երթաս» (լատ.՝ Quo vadis), լեհ գրող Հենրիկ Սենկևիչի պատմավեպը, որը հրատարակվել է 1896 թվականին։ Վեպը հայերեն է թարգմանել Ս․ Լիսիցյանը 1961 թվականին[1]։
Քաղվածքներ
խմբագրել- Երջանիկ են աչքերս, որ քեզ տեսան. երջանիկ են ականջներս, որ լսեցին ձայնդ, որ սրնգի և կիթառի ձայնից էլ քաղցր է…
- Տխմարությունը իմաստությունից ոչնչով պակաս չէ և ոչնչով նրանից չի զանազանվում։
- Կյանքը ծիծաղի է արժանի, ուստի ծիծաղում եմ։
- Առանց հավատի չի կարող առաքինություն լինել։
- Քաղցր է ցանկանալ, բայց ավելի քաղցր է ցանկալի լինել։
- Եթե կյանքը կարելի է վտակի հետ համեմատել, իմ վտակի մեջ ջրի փոխարեն անհանգստություն է հոսում։
- Աշխարհը շարժում է իր ուսերի վրա ոչ թե Ատլանտը, այլ կինը, և երբեմնապես խաղացնում է նրան իբրև մի գնդակ։
- Բավական չէ սիրել, պետք է գիտենալ սիրել և պետք է գիտենալ իրեն սիրեցնել։
- Աշխարհս հաստատված է խարդախության վրա, իսկ կյանքը խաբեություն է։ Հոգին նույնպես խաբեություն է։ Հարկավոր է միայն խելք ունենալ՝ որ կարողանաս զանազանել քաղցր խաբեությունը դառնից։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Մ․ Հակոբջանյան (2013). Հայ թարգմանական գրականություն. հատոր Ա. Երևան: Հայաստանի ազգային գրապալատի հրատարակչություն. էջ 416.
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հենրիկ Սենկևիչ «Յո՞ երթաս»։ grqamol.am (մայիսի 4, 2015 թ․)։ Վերստացված է՝ սեպտեմբերի 16, 2015 թ․։
