Միխայիլ Միխայլովիչ Պրիշվին (ռուս.՝ Михаи́л Миха́йлович При́швин, 18731954), ռուս, խորհրդային գրող։

Միխայիլ Պրիշվինը ԽՍՀՄ փոստային նամականիշին, 1973 թ.

Քաղվածքներ խմբագրել

  • Բարոյականությունը բանականության ուժի հարաբերությունն է զգացմունքի ուժին։ Որքան ավելի ուժեղ է զգացմունքը և որքան նրան ավելի մոտ է բանականությունը, մարդն այնքան ավելի մեծ է նրա մարդկային գործերում։ Կան զգացմունքներ, որոնք լրացնում են և մթագնում են բանականությունը, և կա բանականություն, որը սառեցնում է զգացմունքների շարժումը։
  • Բարձրագույն բարոյականությունը դա իր անձի զոհաբերությունն է հոգուտ կոլեկտիվի։
  • Անհատապաշտությունն ընդգծված թուլություն է։
  • Հողագնդի վրա ամեն գեղեցիկը արևից է, ամեն լավը՝ մարդուց։
  • Կյանքը պայքար է հանուն անմահության․․․
  • Այն լավագույնը, որ ես պահում եմ իմ մեջ, անջնջելի զգացմունքն է լավ մարդկանց նկատմամբ։
  • Առանց հումորի ապրում են միայն հիմարները։
  • Պետք է շատ միամիտ լինել գիրքը տող առ տող կարդալու համար, կամ էլ թե գիրքը պետք է այնպիսին լինի, որ հեղինակն ամբողջովին արտացոլված լինի ամեն մի բառի մեջ։
  • Պետք է երազել ինչքան կարելի է շատ, ինչքան կարելի է ուժեղ, որպեսզի ապագան դարձնենք ներկա։
  • Մեծագույն երջանկություն է քեզ չհամարել առանձնահատուկ, այլ լինել այնպես, ինչպես բոլոր մարդիկ են։
  • Ճշմարտությունը խղճի հաղթանակն է մարդու մեջ։
  • Կենսունակ ճշմարտությունն ապրում է և, ինչպես ամեն մի կենդանի բան, իր համար ճանապարհ է հարթում, ինչպես գարնանային ծիլը աղբրի մեջ։
  • Մերձեցման առաջին պայմանը անկեղծությունն է։
  • Մենք հաճախ ենք տեսնում, որ տղամարդը խղճուկի մեկն է, իսկ կինը հոյակապ է։ Դա նշանակում է, որ մենք չգիտենք այդ տղամարդու թաքնված արժանիքները, որոնք գնահատում է կինը․ դա ընտրովի սեր է, և հավանաբար, հենց դա է իսկական սերը։
  • Վաղ թե ուշ բոլոր գաղտնինքներն էլ անպայման կբացահայտվեն։ Չկա ոչ մի գաղտնիք, որ չդառնա ակնհայտ։
  • Իմաստունը կյանքի վերջում հասկանում է, որ մահը սարսափելի է միայն կողքից նայելիս, մոտիկ մարդկանց համար, բայց իր համար մահ չկա, և մարդը ինքն իր մեջ, ինչպես ծնվում է անմահ, այդպես էլ հեռանում է մեզանից։
 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Միխայիլ Պրիշվին հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: