Պերճ Զեյթունցյան
հայ հրապարակախոս, արձակագիր, թարգմանիչ, դրամատուրգ
Պերճ Արմենակի Զեյթունցյան (հուլիսի 18, 1938, Ալեքսանդրիա, Եգիպտոս - օգոստոսի 21, 2017, Երևան, Հայաստան), հայ արձակագիր, դրամատուրգ, հրապարակախոս և թարգմանիչ։ ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1989)։
Քաղվածքներ
խմբագրել- - Ես չեմ ուզում մեռնել… Ինձ ստիպեցին…
- Միայն այժմ ամեն մարդ հասկացավ։ Յուրաքանչյուր տասից մեկը պիտի մեռներ, տասներորդը, քսաներորդը, երեսուներորդը… Իսկ ընդամենը յոթանասուն հոգի էին։ Ուրեմն, յոթ հոգի պետք է մեռնեին...
- Տասը, քսանը, երեսունը…
- «Յուրաքանչյուր տասից մեկը»
- Եթե հանկարծ ականջիս շշնջաս…Ու եթե հանկարծ քո բառը ծնվի…Չթաքցնես…Անպայման կասես…Թող դա լինի ամենասովորական բառը…Բայց կլինի ամենալավագույնը իմ լսածներից…Ամենաանծանոթը…Ուզում ես…Շատ էիր ուզում…Մի րոպե լռենք…Գուցե իսկապես ամեն ինչ հասկանանք…[1]
- «Ամենատխուր մարդը»
- Ստրաուդը գիտեր,որ սա էր իր վերջը։ Հենց այն օրվանից, երբ կյանքում առաջին անգամ զգաց, որ սիրում է։ Երբ հասկացավ, որ ընդհանրապես ինչ-որ մի տեղ նաև երջանկություն կա։ Ախր ի՞նչ գործ ուներ երջանկության հետ։ Երջանկություն…Ինչ տարօրինակ բառ է…[1]
- «Ամենատխուր մարդը»
Տես նաև
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել
