Հանելուկներ (կոչվել են նաև առակ, հանք, պընգըլ, ճեռոք և այլն), արձակ կամ չափածո, մեկ կամ մի քանի տողից բաղկացած բանաստեղծական պատկերներ են, որոնք պարունակում են «ի՞նչն է», «այն ի՞նչն է, ինչը», «ի՞նչ է, որ», «ո՞վ է» և այլ հարցեր։ Կազմված են 2 բաղադրիչից՝ բանաձևից և լուծման առարկայից։

Հանելուկներ

խմբագրել
  • Ծնվում է ու մեծանում,
Հենց նույն օրն էլ` մահանում,
Հետո նորից կյանք առած
Պայծառ շորեր է հագնում։
(արև)
Ներսես Շնորհալի
  • Տեսի զգազան մի անկենդան,
Ժանիքն սուր որպես ըզշան.
Անխեղճ ուտե ըզմիս մարդկան
Եվ պատառե զամեն կենդան։
(դանակ)
Ներսես Շնորհալի
  • Տանն էլ է տանը,
Դրսում էլ է տանը,
Աճպարար հո չէ՞
Այդ անպիտանը։
(կրիա)
Յուրի Սահակյան
  • Թեև փոքրիկ, թեև նուրբ՝
Ճեղքում եմ ես հող ու ձյուն
Եվ, առնելով ուժ ու բույր,
Բերում եմ ես նոր գարուն։
(ձնծաղիկ)
Անուշ Հովհաննիսյան
  • Մեծ ծառի վրա՝
Մի փոքրիկ կճուճ՝
Կանաչ գլխարկով
Ը..... է խուճուճ։
(ընկույզ)
Սուրեն Մուրադյան
  • Ի՞նչն է գալիս մի անունով,
Ներկայանում մի նոր անվամբ
Ու հեռանում է մեզանից
Բոլորովին այլ անունով։
(վաղը, այսօրը, երեկը)
Ժողովրդական
  • Ամռան շոգին
Պաղ ու անկյանք,
Ձմռան ցրտին
Այրող ու տաք։
(վառարան)
Մկրտիչ Կորյուն

Տես նաև

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք հանելուկ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: