Վարդ (լատ.՝ Rōsa), վարդազգիների ընտանիքի վայրի բույս։

Քաղվածքներ

խմբագրել
  • Վարդ ես սիրում, փշի ծակոցներին պիտի դիմանաս[1]։
  • Վարդն իր թփի վրա է գեղեցիկ[1]։
  • Տղան ասավ.- Քեզ կըպոկեմ,
Ա՛յ կարմիր վարդ դաշտի միջին։
Վարդը ասավ.- Տե՜ս, կըծակեմ,
Որ չըմոռնաս փըշոտ վարդին.
Փըշոտ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
Հեղինակ` Գյոթե
Թարգմանությունը` Հովհաննես Թումանյանի
  • Վարդի զրահը փուշն է[2]։
Գևորգ Հայրյան
  • ...քանզի ամեն անգամ, երբ սերն է գալիս, այն ջահել է ու սքանչելի: Վայրի վարդի թարմ ծաղկի պես[3]:
  • — Նա գեղեցիկ է առավոտյան այգաբացի նման, քնքուշ՝ արևի առաջին շողի պես: Նրա շունչն արբեցնում է գարնանից էլ ուժգին:— Վայրի վարդին ինքնամոռաց գովերգում էր Սոխակը[3]:
Աննա Սաքսե, Հեքիաթներ ծաղիկների մասին

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Արևելքի ժողովուրդների առածներ և ասացվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, Տերյան 91, 140 էջ
  2. Գևորգ Հայրյան, Խոհեր և փշեր, Սովետական գրող, 1980
  3. 3,0 3,1 Աննա Սաքսե, Հեքիաթներ ծաղիկների մասին, Ե., Դարակ, 2020:


 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Վարդ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում:


 
Վիքիդարանի լոգոն
Ընթերցե՛ք վարդ բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։