Կյանքը պարտքով
«Կյանքը պարտքով» (գերմ.՝ Der Himmel kennt keine Günstlinge), գերմանացի գրող Էրիխ Մարիա Ռեմարկի վեպը։
Քաղվածքներ խմբագրել
- Որոշ մարդիկ հեռանում են շատ ուշ, ոմանք էլ` շատ շուտ... պետք է հեռանալ ժամանակին...
- Մարդը, ով դեռ երկար կյանք ունի ապրելու` ժամանակի վրա ուշադրություն չի դարձնում` կարծելով, որ մի ամբողջ հավերժություն ունի իր առաջ։ Իսկ հետո, երբ սկսում է հաշվել թե ինչքան է նա իրականում ապրել, պարզվում է, որ ընդամենը մի քանի օր, լավագույն դեպքում` մի քանի շաբաթ։
- Ով գիտե, միգուցե կյանքը մեզ տրված է` որպես պատիժ այն հանցանքների համար, որոնք մենք կատարել ենք մեկ այլ աշխարհում։
- Իմ բոլոր սիրեկանների հուշերում ես երիտասարդ կմնամ. ես ավելի ուժեղ կլինեմ այն բոլոր կանանցից, ովքեր ավելի երկար կապրեն նրանց հետ ու ինձնից ավելի ծեր կլինեն։
- Պարզապես մեզնից ոչ-ոք չէր ցանկանում ուրիշի փոխարեն պատասխան տալ... յուրաքանչյուրը ձգտում էր ստանալ ամեն ինչ` փոխարենը ոչինչ չտալով...
- Ես ուզում եմ ապրել առանց մտորումների, առանց որևէ խորհուրդ լսելու, առանց նախազգուշացումների։ Ապրել այնպես, ինչպես կստացվի։
- Երջանկությունը կարելի տարբեր կերպ ընկալել։
- Կյանքը այդքան էլ լավը կամ վատը չի որքան մեզ թվում է, և վերջնական ոչինչ չկա...
- Ես հիմա երջանիկ եմ, ու իմ համար միևնույն է, արդյոք մենք գիտենք ի՞նչ է երջանկությունը, թե ոչ։
- Ամենահասարակ զգացմունքները ամենաուժեղներն են։ Դրանցից մեկն է նաև խանդը...
