Դրախտ (նաև Եդեմ), քրիստոնեության մեջ՝ հոգու հավերժական կացարան, որտեղ մարդիկ ապրում են բնության և Աստծո հետ համերաշխության մեջ, որտեղ տիրում է կատարյալ երջանկություն, չկա մահ և տառապանք։

Դրախտ ըստ Հենդրիք դը Կլերքի
  • Ես միշտ երևակայել եմ, թե Դրախտը մի տեսակ գրադարան կլինի։
    • Մի ավյուն գրքերի համար, խմբ. Հարոլդ Ռաբինովից և Րոբ Կափլան
  • Ահաբեկչությունը քանի-ազգայինների կենսաբանական հետևանքն [է], ինչպես որ մի օր տենդը փաստարկելի գինն է ազդեցիկ պատվաստուկի... Ընդհարումը (կոնֆլիկտը) մեծ ուժերի միջև է, ոչ թե դևերի և հերոսների միջև։ Դժբախտաբար է, ուրեմն, այն ազգը որ իր «հերոսներին» գտնում է ոտնատակ, հատկապես եթե նրանք դեռ կրոնական տերմիններով են մտածում և ներգրավում են բնակչությանը իրենց արյունոտ վերելքում դեպի մի անբնակ դրախտ։
  • «Հարվածում Դրության Սրտին» (1978), Ճամբորդություններ Գերիրականությունում գրքից
  • (անգլերեն՝ "Striking at the Heart of the State" (1978) from Travels in Hyperreality)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 47. ISBN 99930-2-276-4. 


 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Դրախտ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում:


 
Վիքիդարանի լոգոն
Ընթերցե՛ք դրախտ բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։